بررسی شیوع دو پلی مورفیسم rs1127354 و rs7270101ژن itpa در افراد مبتلا به نارسایی قلبی

بیماری های قلبی- عروقی (cvd) یکی از مهم ترین دلایل مرگ و میر در سراسر دنیا می باشد و منجر به مرگ تقریباً 7/16 میلیون فرد طی یکسال می گردد. یکی از انواع بیماری های قلبی-عروقی کادریومیوپاتی ها می باشند. کاردیومیوپاتی عبارت از اختلال در عملکرد الکتریکی و یا ماهیچه قلب می باشد. چهار گروه اصلی کاردیومیوپاتی ها شامل کاردیومیوپاتی گشاد شده، کاردیومیوپاتی هایپرتروفی، کاردیومیوپاتی محدود سازنده و کاردیومیوپاتی آریتمی زای بطن راست می باشد. کاردیومیوپاتی گشاد شده (dcm) ، رایج ترین شکل کاردیومیوپاتی می باشد و همراه با بزرگ شدن بطن چپ و کاهش قدرت انقباض میوکاردیوم (نقص در عملکرد سیستولی) می باشد. یکی از انواع dcm کاردیومیوپاتی ایسکمیک (icm) می باشد. icm با کاهش خون رسانی به ماهیچه قلب به علت بیماری عروق کرونر قلب بر اثر آترواسکلروز و ترومبوز مشخص می شود و درمان آن با هر دو روش های متداول قدیمی و روش های جدید ممکن می باشد. یکی از عوامل و ترکیبات شیمیایی مهم در انقباض قلب و عملکرد صحیح میوزین atp می باشد. به طوری که در دسترس نبودن atp عمل انقباض قلب را مختل و یا متوقف می کند.itp نوکلئوتید سه فسفاته ای می باشد که در شرایط طبیعی بدن با عمل آنزیم اینوزین تری فسفاتاز (itpa) به imp هیدرولیز می شود. itps تجمع یافته، به علت نقص در عملکرد آنزیم itpa ، جایگزین atp شده و باعث اختلال در عملکرد عضله قلب می شوند. ظهور نارسایی قلبی در موش های نول برای این ژن شاهدی بر این ادعا می باشد. عدم فعالیت itpa در این موش ها باعث اختلال در ساختمان و عملکرد عضله قلبی می شود. پلی مورفیسم rs1127354 و rs7270101دو تغییر ژنتیکی مهم در ژن itpa می باشند که باعث کاهش فعالیت آنزیم می شوند. این پلی مورفیسم ها از جنبه های فارماکوژنتیکی مطالعه و اهمیت آن ها در ایجاد اختلال در عملکرد آنزیم تایید شده است. با در نظر گرفتن اهمیت itpa در انقباض قلب و با توجه به اهمیت این دو پلی مورفیسم در فعالیت itpa، هدف از این تحقیق بررسی اهمیت نقش این دو پلیمورفیسم در کاردیومیوپاتی ایسکمی و مقایسه فراوانی اللی این دو پلی مورفیسم در دو جمعیت از بیماران قلبی بود. انتخاب نمونه ها براساس پارامتر) ef مقدار خونی که در هر ضربان توسط قلب پمپ می شود) انجام شد. ef نشان دهنده عملکرد عضله قلب می باشد، بر این اساس افراد با ef پایین مشکل بیش تری در انقباض قلب دارند. نمونه های حاضر در این مطالعه در دو گروه یک (ef برابر 40 و پایین تر از 40) و دو ( efبیش از 40) انتخاب شد. تعیین ژنوتیپ نمونه های بیماران، 43/17 و 78/14 درصد ژنوتیپ هتروزیگوت به ترتیب برای گروه یک و دو در مورد پلی مورفیسم rs7270101و 22/14 و 47/13 درصد ژنوتیپ هتروزیگوت در مورد rs1127354 پلی مورفیسم نشان داد. علاوه بر این، در مجموع 6 نمونه با ژنوتیپ هموزیگوت موتانت (3 نمونه برای پلی مورفیسم rs1127354 و3 نمونه برای پلی مورفیسم rs7270101 ) و 7 نمونه با ژنوتیپ هتروزیگوت مرکب (5 نمونه برای گروه یک و دو نمونه برای گروه دو ) در میان نمونه ها مشاهده شد که با توجه به پایین بودن فراوانی این دو نوع ژنوتیپ درجمعیت دنیا، این تعداد نمونه قابل توجه می باشد. نتیجه گیری نهایی نشان داد که 33 درصد نمونه ها در گروه یک و 5/29 درصد نمونه ها در گروه دو حامل حداقل یک الل موتانت از یکی از پلی مورفیسم ها می باشند. با توجه به اینکه این دو پلی مورفیسم باعث کاهش شدید فعالیت آنزیم می شود و فعالیت این آنزیم برای انقباض قلب ضروری می باشد، به نظر می رسد بتوان این ژن را یکی از ژن های کاندیدا در افزایش استعداد ابتلا به بیماری های قلبی در نظر گرفت.